11 en 12 oktober: uitrusten en Hospice Africa
Door: famkedevries
Blijf op de hoogte en volg Famke
14 Oktober 2010 | Oeganda, Kampala
Na de heftige start in Oeganda (meteen weer doorreizen), ben ik op maandag vooral thuis gebleven om uit te rusten. M'n moeder, Celesta en Froukje zijn het centrum van Kampala in geweest om een en ander voor de organisatie van mijn ouders, Second Chance Support, te regelen.
Ik ben vooral thuis gebleven, ben met m'n vader naar het zwembad van een lodge vlakbij geweest, en we hebben wat boodschappen gedaan.
De winkels hier zijn hele kleine hokjes, een soort van die containers, maar dan heel klein, vaak met een paar tralies ervoor. En dan maar kijken wat ze op dat moment hebben en onderhandelen hoeveel je ervoor betaalt. Om al onze boodschappen te doen, moesten we naar drie verschillende plekken (allemaal dichtbij) lopen.
Op dinsdag was het tijd om naar het hospice te gaan, waar mijn moeder veel als vrijwilliger heeft gewerkt. Op dinsdag komen daar ook kinderen, die dus zelf ook ernstig ziek zijn. Met deze kinderen heb ik kaarten gemaakt van theezakjes, en met de jonge kinderen hebben we tekeningen met vingerverf gemaakt. We begonnen met de theezakjes met twee oudere meisjes. Later bleek dat ook jongere jongetjes graag een kaart wilden maken. Zij hebben gewoon heel creatief zakjes op hun eigen manier gevouwen, en ook dat werden uiteindelijk hele leuke kaarten. De meiden hebben ook wat op de kaarten geschreven, de een gaf haar kaart aan een neef en de ander aan een tante.
Het was echt super om zo lekker creatief met deze kinderen bezig te zijn. In het totaal waren er ongeveer 8 tot 10 kinderen, en ze vonden t allemaal geweldig. We hebben er materiaal achter gelaten, zodat ze er zelf mee verder kunnen. En misschien ga ik volgende week weer naar ze toe, om nog een keer met hen creatief bezig te zijn.
Overigens, mijn ouders hebben zelf geen auto, dus we doen hier alles met het openbaar vervoer. Er zijn hier matatu's (spreek uit: maataatoe), een soort busjes waar je in 5 rijen achter elkaar zit, en je dus met 16 mensen in één zo'n matatu kan. Dat is een hele goedkope vorm. Je betaalt 1000 shilling om in het centrum te komen (=33 eurocent). Daarnaast kan je ook met de boda boda (ja, dat moet twee keer achter elkaar). Dat zijn brommertjes, waar je achterop kan zitten. Daar betaal je iets meer voor.
Naar het hospice zijn we met de matatu gegaan, en het laatste stukje hebben we gelopen. Voordat ik hier kwam, had ik gedacht dat ik overal met m'n wandelschoenen zou lopen, om maar geen last te hebben van alle viezigheid etc. Maar het blijkt dat je hier gewoon op je sandalen loopt, midden in de stad, overal... M'n sandalen krijgen elke dag een beetje meer de kleur van de straat en de modder hier. :-)
Tot zover over de dinsdag, nog twee stukjes (over gisteren en vandaag) en ik ben weer helemaal bij!
Ik ben vooral thuis gebleven, ben met m'n vader naar het zwembad van een lodge vlakbij geweest, en we hebben wat boodschappen gedaan.
De winkels hier zijn hele kleine hokjes, een soort van die containers, maar dan heel klein, vaak met een paar tralies ervoor. En dan maar kijken wat ze op dat moment hebben en onderhandelen hoeveel je ervoor betaalt. Om al onze boodschappen te doen, moesten we naar drie verschillende plekken (allemaal dichtbij) lopen.
Op dinsdag was het tijd om naar het hospice te gaan, waar mijn moeder veel als vrijwilliger heeft gewerkt. Op dinsdag komen daar ook kinderen, die dus zelf ook ernstig ziek zijn. Met deze kinderen heb ik kaarten gemaakt van theezakjes, en met de jonge kinderen hebben we tekeningen met vingerverf gemaakt. We begonnen met de theezakjes met twee oudere meisjes. Later bleek dat ook jongere jongetjes graag een kaart wilden maken. Zij hebben gewoon heel creatief zakjes op hun eigen manier gevouwen, en ook dat werden uiteindelijk hele leuke kaarten. De meiden hebben ook wat op de kaarten geschreven, de een gaf haar kaart aan een neef en de ander aan een tante.
Het was echt super om zo lekker creatief met deze kinderen bezig te zijn. In het totaal waren er ongeveer 8 tot 10 kinderen, en ze vonden t allemaal geweldig. We hebben er materiaal achter gelaten, zodat ze er zelf mee verder kunnen. En misschien ga ik volgende week weer naar ze toe, om nog een keer met hen creatief bezig te zijn.
Overigens, mijn ouders hebben zelf geen auto, dus we doen hier alles met het openbaar vervoer. Er zijn hier matatu's (spreek uit: maataatoe), een soort busjes waar je in 5 rijen achter elkaar zit, en je dus met 16 mensen in één zo'n matatu kan. Dat is een hele goedkope vorm. Je betaalt 1000 shilling om in het centrum te komen (=33 eurocent). Daarnaast kan je ook met de boda boda (ja, dat moet twee keer achter elkaar). Dat zijn brommertjes, waar je achterop kan zitten. Daar betaal je iets meer voor.
Naar het hospice zijn we met de matatu gegaan, en het laatste stukje hebben we gelopen. Voordat ik hier kwam, had ik gedacht dat ik overal met m'n wandelschoenen zou lopen, om maar geen last te hebben van alle viezigheid etc. Maar het blijkt dat je hier gewoon op je sandalen loopt, midden in de stad, overal... M'n sandalen krijgen elke dag een beetje meer de kleur van de straat en de modder hier. :-)
Tot zover over de dinsdag, nog twee stukjes (over gisteren en vandaag) en ik ben weer helemaal bij!
-
14 Oktober 2010 - 19:18
Jane:
leuk je verhalen te lezen:)klinkt heel indrukwekkend. Ik vond heel mooi te lezen hoe je met de ziek kindjes heb geknutseld,wou dat ik ook er bij was ... leuk voor ze om afleiding te hebben.Neem ook rust en maak veel fotos...groetjes van family lasonderxx -
15 Oktober 2010 - 13:11
Hanny:
Ha famke, leuk om je verslag van de reis te lezen.wat een belevenissen! succes verder en mooie reis toegewenst.ook groet aan froukje en je ouders -
15 Oktober 2010 - 20:32
Ada Van Duijn:
wat bijzonder wat je allemaal meemaakt! Fijn om het allemaal te lezen.
Mooi dat je wat voor de kinderen mocht betekenen.
Nog een hele goede tijd en Gods Zegen.
Groetjes van Wim, Linda en Ada -
15 Oktober 2010 - 22:02
Rob:
Leuk om het allemaal te lezen, Famke! Hoe is het met je camper? (oh nee, ik loop een buitenlandse reis achter...) Het lijkt me geweldig om zoveel indrukken op te doen en ik weet dat jij ze niet zomaar meemaakt, maar ze echt 'opslaat', verwerkt en ermee aan de slag gaat. Ik hoop er gauw veel van te horen! Eerst gaan we de YC op pad sturen en herfstvakantie vieren ;-) CU soon!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
